de eerste week zit erop
Door: kristelmarien
Blijf op de hoogte en volg Kristel
23 Januari 2011 | België, Westerlo
Hallo allemaal in België.
Een verslagje van mijn eerste week in Udaipur.De vluchten zijn goed verlopen en dankzij een vriendelijke man heb ik niet moeten bijbetalen voor mijn te zware bagage. Gelukkig maar, 9 kg x 45 euro per kg is wel heel duur. Dan was mijn budget al op voor ik was vertrokken. De binnenlandse vlucht was met een kleiner propellervliegtuig. Ik dacht: oei, als dat maar goed komt, maar het was gelukkig een splinternieuw vliegtuig.
Het is hier zalig weer. 's Morgens is het koud en 's avonds koelt het wel wat af, maar overdag is het lekker warm. De zon schijnt de ganse dag. Mijn bleke wintervelletje is al verdwenen.Iemand jaloers ?
Ik heb een grote slaapkamer en een eigen badkamer in een huis van de familie Aurora. De kamer en het huis zijn eenvoudig maar netjes. Tarun, de man en Gheeta, de vrouw zijn heel lieve mensen. Ze hebben een dochtertje van 2 jaar, Pari. Ze noemt me Antie. Ik leef gewoon mee met de mensen van de familie. Ze eten vegetarisch, elke dag andere verse groenten. Voor mij maken ze het wel minder pikant.Ik moet wel nog een beetje wennen aan hun ritme. Ze staan vroeg op, maar ze ontbijten pas om 9.30 à 10 uur. Het ontbijt is meestal een volledige maaltijd met warme groenten en rijst. Het avondmaal wordt pas tussen 21 en 22 uur gegeten. Geetha doet het huishouden. Tarun heeft een eigen reisbureautje maar ik heb hem nog niet veel zien werken. Udaipur is een vrij grote stad. Het is er natuurlijk arm en stoffig en druk. Verkeersregels kennen ze er niet. In principe rijden ze links, maar daar merk je weinig van. Ze rijden gewoon waar er plaats is. Er zijn veel kleine winkeltjes en er is een groot meer waar de vrouwen de was doen en zichzelf wassen. Buiten de stad zit je onmiddellijk in de bergen en is het heel rustig en zie of hoor je niks meer van het verkeer en de stad. De twee scholen waar ik werk, liggen buiten de stad, in kleine dorpen.
In elke school zijn drie klassen en 2 of 3 leerkrachten. Jongens en meisjes zitten samen in de klas. Banken en stoelen zijn er niet. Het is les van maandag tot en met zaterdag, van 10.30 uur tot 16.30 uur. Ik ben ook al een halve dag in het weeshuis geweest. Daar waren ongeveer 25 kinderen, vooral jongens. Ze krijgen daar ook les. Ze kunnen Engelse teksten lezen en ze zeggen Engelse gedichten op maar ze weten niet wat ze zeggen. De kinderen moeten constant dingen herhalen en achterna zeggen. De ganse dag. Best wel triestig om te zien. Zaterdag heb ik voor het eerst zelf met de kinderen gespeeld en les gegeven in de twee scholen. Het niveau van het Engels is heel beperkt, maar de kinderen zijn super enthousiast. Het was een geweldige dag voor mij en ik denk ook voor de kinderen want ze straalden. 't Zijn echt schatjes. Ik hoop dat ik jullie volgende week opnieuw een positief verslagje kan bezorgen.
Een verslagje van mijn eerste week in Udaipur.De vluchten zijn goed verlopen en dankzij een vriendelijke man heb ik niet moeten bijbetalen voor mijn te zware bagage. Gelukkig maar, 9 kg x 45 euro per kg is wel heel duur. Dan was mijn budget al op voor ik was vertrokken. De binnenlandse vlucht was met een kleiner propellervliegtuig. Ik dacht: oei, als dat maar goed komt, maar het was gelukkig een splinternieuw vliegtuig.
Het is hier zalig weer. 's Morgens is het koud en 's avonds koelt het wel wat af, maar overdag is het lekker warm. De zon schijnt de ganse dag. Mijn bleke wintervelletje is al verdwenen.Iemand jaloers ?
Ik heb een grote slaapkamer en een eigen badkamer in een huis van de familie Aurora. De kamer en het huis zijn eenvoudig maar netjes. Tarun, de man en Gheeta, de vrouw zijn heel lieve mensen. Ze hebben een dochtertje van 2 jaar, Pari. Ze noemt me Antie. Ik leef gewoon mee met de mensen van de familie. Ze eten vegetarisch, elke dag andere verse groenten. Voor mij maken ze het wel minder pikant.Ik moet wel nog een beetje wennen aan hun ritme. Ze staan vroeg op, maar ze ontbijten pas om 9.30 à 10 uur. Het ontbijt is meestal een volledige maaltijd met warme groenten en rijst. Het avondmaal wordt pas tussen 21 en 22 uur gegeten. Geetha doet het huishouden. Tarun heeft een eigen reisbureautje maar ik heb hem nog niet veel zien werken. Udaipur is een vrij grote stad. Het is er natuurlijk arm en stoffig en druk. Verkeersregels kennen ze er niet. In principe rijden ze links, maar daar merk je weinig van. Ze rijden gewoon waar er plaats is. Er zijn veel kleine winkeltjes en er is een groot meer waar de vrouwen de was doen en zichzelf wassen. Buiten de stad zit je onmiddellijk in de bergen en is het heel rustig en zie of hoor je niks meer van het verkeer en de stad. De twee scholen waar ik werk, liggen buiten de stad, in kleine dorpen.
In elke school zijn drie klassen en 2 of 3 leerkrachten. Jongens en meisjes zitten samen in de klas. Banken en stoelen zijn er niet. Het is les van maandag tot en met zaterdag, van 10.30 uur tot 16.30 uur. Ik ben ook al een halve dag in het weeshuis geweest. Daar waren ongeveer 25 kinderen, vooral jongens. Ze krijgen daar ook les. Ze kunnen Engelse teksten lezen en ze zeggen Engelse gedichten op maar ze weten niet wat ze zeggen. De kinderen moeten constant dingen herhalen en achterna zeggen. De ganse dag. Best wel triestig om te zien. Zaterdag heb ik voor het eerst zelf met de kinderen gespeeld en les gegeven in de twee scholen. Het niveau van het Engels is heel beperkt, maar de kinderen zijn super enthousiast. Het was een geweldige dag voor mij en ik denk ook voor de kinderen want ze straalden. 't Zijn echt schatjes. Ik hoop dat ik jullie volgende week opnieuw een positief verslagje kan bezorgen.
-
23 Januari 2011 - 15:36
Ventje:
Goe bezig shoe. -
24 Januari 2011 - 07:54
Elma:
je bent een kei Kristel......dank je voor de moed ertegenaan te gaan! -
24 Januari 2011 - 08:54
Van 't Thuisfront :
alles ok hier, behalve ht weer: miezerig,kil , geen zon te zien en dat blijft voorlopig zo. Gisteren receptie gehad vd verenig. voor alle Schotenaren: veel volk, goei vlaai(vooral voor onze pa),mooie powerpoint: kwam goed over op groot scherm. Tot nu toe nog geen SOS gehad uit Tongerlo! Amuseer u op al die feesten.Groetjes v ma en pa -
28 Januari 2011 - 11:02
Hilde & Maurice:
so te lesen kaat alles koet kinder ,het sal natuurlijk wel een eele aanpassing sijn om ginter mee te toen met (gust) jan en alleman ma alle tagen de soep een peetje straffer en ta wordege ook gewoon chroetjes en dot ???
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
