weer een plezante week voorbij
Door: kristelmarien
Blijf op de hoogte en volg Kristel
20 Februari 2011 | België, Westerlo
't was een plezante week
De voorbije week was heel afwisselend. Ik heb twee ganse dagen les gegeven op Barischool. Dat is wel vermoeiend. Vooral de jongens zijn soms nogal luidruchtig. Er is ook geen andere leerkracht in de klas om van het Engels naar het Hindi te vertalen. Ik probeer veel verschillende kleine oefeningen, spelletjes en creatieve dingen te doen. Dat vinden ze leuk en dan lukt het wel om de bende onder controle te houden.
Dinsdag was ik de ganse dag in een school in Gugunda, dat is een dorpje met 40 huizen in de bergen.Nu was het er nogal dor en stoffig, maar na het regenseizoen is het er heel groen en mooi. Ongeveer 45 minuten met de auto vanuit Udaipur. Het is er heel primitief en arm. Er is bv geen electriciteit en het laatste stuk van de weg naar de school is onverhard. Er is een heel gemotiveerde lerares voor Engels in de school en we hebben de ganse dag samen les gegeven en ervaringen uitgewisseld. Het was heel leuk om eens een goede creatieve leerkracht te zien. Ze wil het systeem van lesgeven echt veranderen en verbeteren, maar voorlopig willen haar collega's nog niet mee. Ik hoop dat ze het niet opgeeft. 's Avonds heb ik bij haar familie doorgebracht, chai gedronken en lekker gegeten. Ik ga nog een keer naar haar toe en dan maak ik pasta en kip (op algemeen verzoek van de familie). Hopelijk ben ik het koken nog niet verleerd.
Donderdagnacht zijn we met de auto naar Pushkar gereden. Dit was een heel avontuur. Meer dan zes uur luide Indische muziek, constant door elkaar geschud worden, veel getoeter en een crazy rijstijl. En als ik dan zeg dat ik niet heb geslapen in de auto zijn ze heel verbaasd : Why not ? Het zou bijna hetzelfde zijn als in de botsauto's op de kermis of in een attractie van een pretpark slapen. Dat zie ik me ook nog niet onmiddellijk doen. Vrijdag heb ik Pushkar bezocht terwijl de familie naar een trouwfeest was in de buurt. Pushkar is niet zo groot en er is bijna geen. Wat een verschil met Udaipur. Het was een leuke en sportieve dag. Ik heb er een berg beklommen. Het uitzicht was geweldig. Er zijn veel toeristen, dus ook veel winkeltjes en restaurants. Vrijdagnacht zijn we er weer vertrokken. Zaterdagmorgen waren we veilig in Udaipur na weer een helse, slapeloze rit en een platte band. Zaterdag heb ik voor mezelf een luie verwendag ingelast. Ik vond dat ik dat wel verdiend had. Een boek gelezen in het zonnetje in het park, lekker geluncht in een klein familierestaurantje, een gezellige babbel met enkele mensen uit de stad en genoten van een gezichtsreiniging- en massage. Een zalige dag.
Zondag heb ik mijn programma voor de lessen voor volgende week voorbereid en maandag starten we weer vol goede moed met lesgeven. Ik heb het gevoel dat de kinderen er toch iets van op steken, dus dat is goed. En ik leer ook nog elke dag bij : over het leven in India en enkele Hindiwoorden.
De voorbije week was heel afwisselend. Ik heb twee ganse dagen les gegeven op Barischool. Dat is wel vermoeiend. Vooral de jongens zijn soms nogal luidruchtig. Er is ook geen andere leerkracht in de klas om van het Engels naar het Hindi te vertalen. Ik probeer veel verschillende kleine oefeningen, spelletjes en creatieve dingen te doen. Dat vinden ze leuk en dan lukt het wel om de bende onder controle te houden.
Dinsdag was ik de ganse dag in een school in Gugunda, dat is een dorpje met 40 huizen in de bergen.Nu was het er nogal dor en stoffig, maar na het regenseizoen is het er heel groen en mooi. Ongeveer 45 minuten met de auto vanuit Udaipur. Het is er heel primitief en arm. Er is bv geen electriciteit en het laatste stuk van de weg naar de school is onverhard. Er is een heel gemotiveerde lerares voor Engels in de school en we hebben de ganse dag samen les gegeven en ervaringen uitgewisseld. Het was heel leuk om eens een goede creatieve leerkracht te zien. Ze wil het systeem van lesgeven echt veranderen en verbeteren, maar voorlopig willen haar collega's nog niet mee. Ik hoop dat ze het niet opgeeft. 's Avonds heb ik bij haar familie doorgebracht, chai gedronken en lekker gegeten. Ik ga nog een keer naar haar toe en dan maak ik pasta en kip (op algemeen verzoek van de familie). Hopelijk ben ik het koken nog niet verleerd.
Donderdagnacht zijn we met de auto naar Pushkar gereden. Dit was een heel avontuur. Meer dan zes uur luide Indische muziek, constant door elkaar geschud worden, veel getoeter en een crazy rijstijl. En als ik dan zeg dat ik niet heb geslapen in de auto zijn ze heel verbaasd : Why not ? Het zou bijna hetzelfde zijn als in de botsauto's op de kermis of in een attractie van een pretpark slapen. Dat zie ik me ook nog niet onmiddellijk doen. Vrijdag heb ik Pushkar bezocht terwijl de familie naar een trouwfeest was in de buurt. Pushkar is niet zo groot en er is bijna geen. Wat een verschil met Udaipur. Het was een leuke en sportieve dag. Ik heb er een berg beklommen. Het uitzicht was geweldig. Er zijn veel toeristen, dus ook veel winkeltjes en restaurants. Vrijdagnacht zijn we er weer vertrokken. Zaterdagmorgen waren we veilig in Udaipur na weer een helse, slapeloze rit en een platte band. Zaterdag heb ik voor mezelf een luie verwendag ingelast. Ik vond dat ik dat wel verdiend had. Een boek gelezen in het zonnetje in het park, lekker geluncht in een klein familierestaurantje, een gezellige babbel met enkele mensen uit de stad en genoten van een gezichtsreiniging- en massage. Een zalige dag.
Zondag heb ik mijn programma voor de lessen voor volgende week voorbereid en maandag starten we weer vol goede moed met lesgeven. Ik heb het gevoel dat de kinderen er toch iets van op steken, dus dat is goed. En ik leer ook nog elke dag bij : over het leven in India en enkele Hindiwoorden.
-
20 Februari 2011 - 14:12
Elma:
ja Kristel, Subash Pura mag blij met met Deepali als leerkracht. Er zijn nog Kamal en Anis en nog twee andere leerkrachten van het Gogunda blok en zij moeten het voortouw nemen. Blijven stimuleren dus! Als ik vergelijk (probeer) met tien jaar geleden.....toen renden de kids nog weg van mij en van de Indiers die ik bij me had. Als eerste blanke had je wel een verantwoording. Nu rennen ze naar je toe en kun je ze laten lachen en zingen en dansen.
Vergeet niet foto s van je achter te laten in de klas. Aan de muur. Vinden kinderen en juf prachtig en ik kan er later op voortborduren zodat de dynamiek een kans krijgt.
Fijne week! phir milenge, elma -
21 Februari 2011 - 08:54
Ventje:
allé, nog één vakantie all in van 14 overnachtingen + de vliegreis en je bent terug. Profiteer nog maar wat van de gratis coctails :-) -
21 Februari 2011 - 12:48
V Ma En Pa:
hopelijk blijft er van al die lessen toch iets hangen bij de kindjes daar- wij beginnen al met aftellen hier- groetjes v ons ma en pa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
